سابقه ی طولانی مدت قند خون، خطر ابتلا به COVID-19 شدید را در بین افراد دیابتی پیش بینی می کند

18نوامبر 2021- بر اساس مطالعه ای که با استفاده از داده های مراقبتهای بهداشتی ناشناس انجام شد، مدیریت ضعیف سطح قند خون در دراز مدت، نیاز به مراقبت در بخش مراقبت های ویژه ی را برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2 که به کووید-19مبتلا می شوند، تقریباً 50 درصد نسبت به افرادی با کنترل بهتر گلایسمی در طولانی مدت، افزایش می دهد. این مطالعه که تأثیر بالقوه ی چندین عامل را بر شدت کووید-19 در میان بیماران دیابتی بررسی کرد، همچنین خطر ابتلا به COVID-19 شدید رابرای بیمارانی که از داروهای رایج کنترل دیابت متفورمین یا ترکیبی از متفورمین و انسولین یا کورتیکواستروئیدها استفاده می‌کنند، محاسبه کرد.

دکتر Deepak Vashishth، رهبر این مطالعه، متخصص استخوان و استاد مهندسی زیست پزشکی و در مرکز بیوتکنولوژی و مطالعات بین رشته ای در موسسه پلی تکنیک Rensselaer، گفت: ما دریافتیم که سطوح گلایسمی در دراز مدت(دو تا سه ساله)، خطرCOVID-19  شدید را بهتر از اندازه‌گیری‌های قند خون در دوره زمانی کوتاه‌تر، پیش بینی می کند. ما امیدواریم این بینش ها به پزشکان در درمان و مدیریت بهتر بیماران پرخطر کمک کند.

این مطالعه به ارزیابی و مدیریت شدتCOVID-19  در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 پرداخت و سوابق کنترل گلایسمیک بیش از 16000 فرد مبتلا به دیابت نوع 2 رابین سال‌های 2017 تا 2020 بررسی نمود. نتایج این تحقیق در BMJ Open Diabetes Research & Care منتشر شد.

بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 ، قادر به تنظیم میزان قند در جریان خون خود بدون دارو و مدیریت رژیم غذایی خود نیستند. سطوح بالای قند خون مزمن،- که معمولاً با درصد هموگلوبینA1c خون ردیابی می شود-، می تواند به عملکردهای مختلف بدن از جمله سیستم گردش خون، عصبی و سیستم ایمنی آسیب برساند.

تیم تحقیقاتی دکتر Vashishth، در زمان شروع همه‌گیری  SARS-CoV-2، در حال بررسی تأثیر کنترل دراز مدت دیابت بر شرایط استخوانی این افراد بودند، آنها می خواستند بدانند که آیا اندازه‌گیری سطح قند خون به طور متوسط ​​در طی دو تا سه سال، می‌تواند پیش‌بینی‌کننده دقیق‌تری برای خطر شکستگی استخوان در میان افراد مبتلا به دیابت باشد یا خیر. پیش بینی کننده ی استاندارد فعلی، بر اندازه گیری تراکم مواد معدنی استخوان تکیه دارد.

کنترل ضعیف قند خون واکنشی ایجاد می کند که باعث می شود مولکول هایی به نام محصولات نهایی گلیکاسیون پیشرفته(AGEs) در بدن انباشته شوند که کیفیت استخوان را در طول زمان کاهش می دهد. مشخص شده است کهAGE ها در افزایش استرس اکسیداتیو و التهاب نقش دارند که از عوامل خطر درCOVID-19 ، و سایر بیماری های تنفسی هستند. بوئن وانگ، نویسنده اول و دانشجوی دکترا در آزمایشگاه Vashishth، گفت: ما استدلال کردیم که همان اندازه گیری کنترل قند خون طولی که آنها به عنوان پیش بینی کننده ی خطر شکستگی استخوان آزمایش می کردند، ممکن است در پیش بینی شدت کووید-19 نیز کارایی داشته باشد.

وانگ سوابق بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 را در این مطالعه به دو گروه تقسیم کرد، افرادی که کنترل گلایسمی طولی مناسب در محدوده 6 تا 9٪ داشتند و افرادی که کنترل قند خون "ضعیف" یعنی 9 درصد یا بالاتر را طی دو تا سه سال داشتند. تجزیه و تحلیل او از هر دو گروه نشان داد که افرادی که کنترل قند خون ضعیفی داشتند، 48 درصد بیشتر به درمان در بخش مراقبت های ویژه نیاز یافته اند. آنها دریافتند که افزایش 1 درصدیHbA1c طولی به طور مستقیم با افزایش 12 درصدی خطر ورود به بخشICU مرتبط است.

سایر یافته‌های آماری معنی‌دار نشان داد که دیابتی‌هایی که در هنگام ابتلا به کووید-19 از متفورمین استفاده می‌کردند، 12 درصد کمتر در معرض خطر مراجعه به بخش مراقبت‌های ویژه قرار داشتند، افرادی که متفورمین و انسولین دریافت می‌کردند، 18 درصد خطر کمتری داشتند و افرادی که کورتیکواستروئید دریافت می‌کردند، 29 درصد خطر کمتری داشتند.

وانگ گفت: مردم می دانند که دیابت یک عامل خطر برای پیامدهای مرتبط با کووید-19 است، اما همه ی بیماران دیابتی یکسان نیستند. برخی افراد سابقه ی دیابت طولانی تری دارند، برخی دیابت شدیدتری دارند، و این باید در نظر گرفته شود. کاری که این مطالعه انجام می دهد طبقه بندی بهتر سطح دیابت در این جمعیت است، بنابراین باید تفاوتهای بیماران دیابتی را در هنگام درمان در نظر گرفت.

منبع:

https://medicalxpress.com/news/2021-11-long-term-blood-sugar-history-severe.html